Kurs waluty przyjmowany do wyceny bilansowej
Rok obrotowy i podatkowy jednostki, dla której usługowo prowadzę księgi rachunkowe, rozpoczął się 1 grudnia 2016 r., a zakończy się 30 listopada 2017 r. Czy dokonując wyceny bilansowej aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, powinnam przyjąć kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień bilansowy, tj. z 29 listopada 2017 r.? Czy taką samą zasadę należy zastosować, jeżeli rok obrotowy byłby tożsamy z rokiem kalendarzowym? Czy przy wycenie bilansowej waluty na rachunku walutowym bierze się pod uwagę otrzymane z banku pismo o stanie środków na tym rachunku na koniec roku, zawierające wycenę według kursu bankowego?
Jednostki prowadzące księgi rachunkowe, które posiadają na dzień bilansowy aktywa lub pasywa wyrażone w walucie obcej, np. należności, zobowiązania, środki pieniężne, mają obowiązek dokonać ich wyceny na ten dzień. Wycena ta przeprowadzana jest zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości, a mianowicie:
a) składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski,
b) gotówkę znajdującą się w jednostkach prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych - po kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty przez NBP.
Wycena ta nie jest zatem przeprowadzana według kursu średniego NBP obowiązującego na dzień poprzedzający dzień bilansowy, lecz po kursie średnim NBP obowiązującym na ten dzień. Oznacza to, że w jednostce, której rok obrotowy zakończy się 30 listopada 2017 r., powinno przyjąć się do wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej średnie kursy NBP obowiązujące na dzień 30 listopada 2017 r.
Jeżeli rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, trzeba przyjąć średnie kursy NBP obowiązujące na dzień 31 grudnia.
W związku z bilansową wyceną aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych mogą powstać różnice kursowe. Zalicza się je generalnie, na mocy art. 30 ust. 4 ustawy o rachunkowości, do przychodów finansowych lub kosztów finansowych. W księgach rachunkowych różnice kursowe ewidencjonuje się zatem:
- dodatnie na koncie 75-0 "Przychody finansowe",
- ujemne na koncie 75-1 "Koszty finansowe".
W uzasadnionych przypadkach różnice kursowe są odnoszone do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych. Wynika to z art. 30 ust. 4, art. 28 ust. 4 i ust. 8 ustawy o rachunkowości.
Istotne jest, że przy wycenie bilansowej nie bierze się pod uwagę otrzymanego z banku pisma o stanie środków na rachunku walutowym na koniec roku, zawierającego wycenę według kursu bankowego. Porównuje się saldo konta 13-1 "Rachunek walutowy" i ogólną wartość waluty przeliczoną kursem średnim NBP na dzień bilansowy.
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|