Istotność a rozliczenia międzyokresowe kosztów
Jak wynika z art. 39 ust. 3 ustawy o rachunkowości, odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Czas i sposób rozliczenia powinien być uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z zachowaniem zasady ostrożności. Oznacza to, że jednostka we własnym zakresie, tj. w przyjętych zasadach (polityce) rachunkowości, ustala sposób, w jaki powinny być rozliczane koszty w czasie.
Dla ustalenia sposobu i zasadności rozliczania kosztu w czasie znaczenie ma jego istotność. Zgodnie z art. 4 ust. 4a ustawy o rachunkowości stosując przepisy ustawy jednostka kieruje się zasadą istotności. Informacje wykazywane w sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym należy uznać za istotne, gdy ich pominięcie lub zniekształcenie może wpływać na decyzje podejmowane na ich podstawie przez użytkowników tych sprawozdań. Nie można uznać poszczególnych pozycji za nieistotne, jeżeli wszystkie nieistotne pozycje o podobnym charakterze łącznie uznaje się za istotne. Jednostka może w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na realizację obowiązku rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego (art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości).
Obliczając próg istotności należy uwzględnić dane roku, którego dotyczy sprawozdanie finansowe. Ustalając progi istotności stosuje się często ilościowe poziomy istotności oparte na wielkościach zysku brutto, zysku netto, przychodów ze sprzedaży, sumy bilansowej, sumy aktywów netto. Można przyjąć np. następujące kryteria:
- 0,5%-1% sumy bilansowej lub
- 5%-10% wyniku działalności gospodarczej brutto, lub
- 1%-2% kapitałów własnych, lub
- 0,1%-1% przychodów ze sprzedaży.
Wartości progowe mogą być jednakowe dla ogółu zdarzeń gospodarczych albo też mogą odnosić się do wybranych pozycji szczegółowych.
Jeśli więc czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów stanowią kwotę istotną, jednostki rozliczają je w okresie, którego dotyczą w okresach miesięcznych, tj. dzieląc poniesiony wydatek na ilość miesięcy, którego koszt dotyczy, i odnosząc w każdym miesiącu taką samą wartość w koszty. Gdy jednak kwota tych kosztów jest nieistotna, jednostka może przyjąć uproszczenie w polityce rachunkowości polegające na tym, że nie będą one rozliczane co miesiąc, a jedynie na lata, których dotyczą. Możliwe jest też zapisanie w polityce rachunkowości, że nieistotne koszty czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów będą odnoszone w koszty okresu poniesienia, bez rozliczania ich w czasie.
Przy dokonywaniu biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów należy także brać pod uwagę kryterium istotności, czyli tworzyć je na te wartości, które mają istotny wpływ na sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy jednostki. Gdy kwota jeszcze nieponiesionych kosztów dotyczących bieżącego okresu sprawozdawczego jest nieistotna, można odstąpić od ich tworzenia i ujmować koszt w okresie, w którym zostanie poniesiony.
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||