Spłata zobowiązań wyrażonych w walucie obcej
Wypływ środków z rachunku walutowego z tytułu zapłaty zobowiązania wycenia się po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wypływu. Ma tutaj zastosowanie art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w tym bowiem przypadku nie można mówić o faktycznym kursie, który miałby służyć do wyceny tej operacji, gdyż nie została dokonana wymiana środków pieniężnych (np. sprzedaż waluty do banku). Jeżeli kurs waluty obcej w dniu jej rozchodu różni się od kursu przyjętego do jej wyceny w momencie wpływu na rachunek walutowy, to powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. W takiej sytuacji należy ustalić, które środki w pierwszej kolejności jednostka wydaje.
Wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego można dokonać według kursów przeciętnych (średnioważonych), metody FIFO lub LIFO. Kurs ustalony zgodnie z przyjętą metodą rozchodu jest porównywany z kursem, po którym jednostka wyceniła rozchód.
Przykład
I. Założenia:
- Na saldo rachunku walutowego składają się następujące środki według daty wpływu:
a) 4.000 EUR po 4,09 zł/EUR = 16.360 zł,
b) 2.000 EUR po 4,15 zł/EUR = 8.300 zł,
c) 3.500 EUR po 4,12 zł/EUR = 14.420 zł.
- Jednostka 31 marca 2016 r. zapłaciła zobowiązanie w kwocie: 7.000 EUR. Kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty wynosił: 4,08 zł/EUR (kurs przykładowy). Do ustalenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych jednostka stosuje metodę FIFO.
II. Dekretacja:
| Opis operacji | Kwota | Konto | |
| Wn | Ma | ||
| 1. WB - zapłata zobowiązania: 7.000 EUR × 4,08 zł/EUR = | 28.560 zł | 21 | 13-1 |
| 2. PK - ustalenie i zarachowanie różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych: | |||
| a) wycena rozchodu według metody FIFO: (4.000 EUR × 4,09 zł/EUR) + (2.000 EUR × 4,15 zł/EUR) + (1.000 EUR × 4,12 zł/EUR) = 28.780 zł |
|||
| b) wycena rozchodu według kursu średniego NBP: 7.000 EUR × 4,08 zł/EUR = 28.560 zł |
|||
| c) różnica kursowa ujemna: 28.780 zł - 28.560 zł = | 220 zł | 75-1 | 13-1 |
III. Księgowania:
Dla celów bilansowych - na podstawie art. 35 ust. 8 ustawy o rachunkowości - do wyceny rozchodu waluty z własnego rachunku walutowego możliwe jest również zastosowanie jednej z metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 tej ustawy, czyli FIFO, LIFO lub średnioważonej, tj. według kursu historycznego. Wówczas nie powstają różnice kursowe od własnych środków pieniężnych.
Jednak w sytuacji, gdy jednostka rozlicza różnice kursowe na podstawie ustaw o podatku dochodowym - wycena rozchodu waluty obcej z rachunku walutowego (w związku z zapłatą zobowiązania) według kursu historycznego - jest nieprawidłowa.
Przykład
I. Założenia:
Dane liczbowe z poprzedniego przykładu, przy czym jednostka dla celów bilansowych rozchód waluty wycenia po kursie historycznym, stosując metodę FIFO.
II. Dekretacja:
| Opis operacji | Kwota | Konto | |
| Wn | Ma | ||
| 1. WB - zapłata zobowiązania - wycena rozchodu według metody FIFO: (4.000 EUR × 4,09 zł/EUR) + (2.000 EUR × 4,15 zł/EUR) + (1.000 EUR × 4,12 zł/EUR) = |
28.780 zł | 21 | 13-1 |
III. Księgowania:
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||