Rozliczenie kosztów zagranicznej podróży służbowej
Z kasy walutowej wypłacono pracownikowi zaliczkę w euro na przewidywane koszty zagranicznej podróży służbowej. Niewykorzystaną część zaliczki pracownik zwrócił do kasy. Po jakim kursie należy ująć zaliczkę i jej rozliczenie w księgach rachunkowych?
Dla celów bilansowych operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych wycenia się, zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, na dzień ich przeprowadzenia po kursie:
- faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań,
- średnim ogłoszonym dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu faktycznego, a także w przypadku pozostałych operacji.
Jeśli jednostka wypłaciła pracownikowi zaliczkę w euro, to należy wycenić ją po średnim kursie ogłoszonym przez NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wypłaty (art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości). Ten sam kurs należy zastosować do wyceny niewykorzystanej części zaliczki zwróconej przez pracownika. Natomiast rozliczenie kosztów podróży odbywa się z zastosowaniem średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień rozliczenia.
Przyjęty do wyceny zaliczki kurs waluty obcej najczęściej różni się od kursu, po którym następuje rozliczenie kosztów podróży. Jeśli kurs zastosowany do wyceny zaliczki był niższy od kursu, po którym nastąpiło rozliczenie kosztów podróży, to powstaną dodatnie różnice kursowe. W sytuacji odwrotnej, gdy koszty podróży rozliczono po kursie niższym od kursu zastosowanego do wyceny zaliczki, powstaną ujemne różnice kursowe. Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości, różnice te stanowią odpowiednio przychody lub koszty finansowe. Dodatnie różnice kursowe ewidencjonuje się na koncie 75-0 "Przychody finansowe", a ujemne różnice kursowe na koncie 75-1 "Koszty finansowe".
Należy pamiętać o wyliczeniu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych. Wyceny rozchodu waluty z kasy, zgodnie z art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o rachunkowości, dokonuje się z zastosowaniem wybranej metody: średniej ważonej, FIFO (rozchód waluty odbywa się kolejno po kursach walut nabytych najwcześniej) lub LIFO (rozchód waluty wycenia się począwszy od kursu walut nabytych najpóźniej).
|
Przykład Założenia
Dekretacja
Księgowania 
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.)
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.)
Ustawa z dnia 15.02.1992 r. o pdop (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.)
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||