Ujęcie w księgach ulepszenia i remontu wyposażenia
Ponieśliśmy nakłady na wyposażenie, tj. składniki majątku spełniające definicję środków trwałych, lecz ze względu na niską wartość początkową odpisane w koszty w księgach. Jak zaewidencjonować takie wydatki?
Jeśli składnik majątku spełniający warunki dla środków trwałych ze względu na niską wartość początkową nie zostaje zakwalifikowany do środków trwałych, nie będzie figurował w ewidencji bilansowej. Jego wartość odpisuje się jednorazowo w ciężar kosztów działalności operacyjnej jako materiał, pod datą oddania go do używania, zapisem:
- Wn konto 40-1 "Zużycie materiałów i energii",
- Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu"
oraz równolegle
- Wn konto zespołu 5,
- Ma konto 49 "Rozliczenie kosztów".
Odnosząc wartość niskocennego składnika majątku w koszty, można, w celach kontrolnych, taki przedmiot objąć ilościową lub ilościowo-wartościową ewidencją pozabilansową. Rozwiązanie to jest z reguły stosowane do takich składników majątku jak elektronarzędzia, aparaty fotograficzne, aparaty telefoniczne.
Wprowadzenie do ewidencji pozabilansowej danego składnika może odbywać się np. na podstawie dowodu PK jednostronnym zapisem:
- Wn konta 39 "Niskocenne składniki majątku".
W ustawie o rachunkowości ani w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 11 "Środki trwałe" nie uregulowano skutków dokonania ulepszenia składnika majątku, który nie został ujęty w ewidencji środków trwałych. Jeżeli dokonano ulepszenia takiego przedmiotu, to w zależności od zapisów polityki rachunkowości można np.:
- wprowadzić wartość początkową wyposażenia na konto środków trwałych w korespondencji z kontem umorzenia, powiększyć ją o koszty ulepszenia i amortyzować albo
- odpisać wydatki na ulepszenie w koszty okresu poniesienia (przykład) lub rozliczać je poprzez rozliczenia międzyokresowe kosztów.
Z kolei wydatki poniesione na zakup części zamiennych do składnika majątku stanowiącego wyposażenie oraz na usługę ich wymiany odnosi się w księgach do kosztów działalności operacyjnej, bez względu na wartość remontu. Koszty remontu księguje się pod datą ich poniesienia na podstawie dowodów źródłowych. Przykładowo fakturę za taki remont można zaewidencjonować następująco:
a) wartość brutto zobowiązania
- Wn konto 30,
- Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami",
b) VAT naliczony podlegający odliczeniu
- Wn konto 22-2 "VAT naliczony i jego rozliczenie",
- Ma konto 30,
c) wartość netto usługi
- Wn konto 40-2 "Usługi obce",
- Ma konto 30
oraz równolegle
- Wn konto zespołu 5,
- Ma konto 49.
Jeśli jednostka przeprowadza remont we własnym zakresie, koszty z nim związane, w tym np. zużyte materiały i towary, wynagrodzenia pracowników wykonujących prace remontowe wraz z narzutami na te wynagrodzenia w części obciążającej pracodawcę oraz inne koszty, powinny zostać zaksięgowane jako koszty działalności operacyjnej. Przykładowo przekazanie na cele remontu materiałów lub towarów znajdujących się w magazynie można zaksięgować, w oparciu o dowód RW, zapisem:
- Wn konto 40-1,
- Ma konto 31 "Materiały" lub 33 "Towary"
oraz równolegle
- Wn konto zespołu 5,
- Ma konto 49.
Przykład Założenia
Dekretacja w księgach w październiku 2023 r.
|
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|