Ograniczenia w zakresie stosowania amortyzacji podatkowej dla celów bilansowych

Jesteśmy spółką komandytową, której jednym ze wspólników jest spółka z o.o. - jako komplementariusz, a dwaj pozostali wspólnicy to osoby fizyczne - komandytariusze. W świetle ustawy o rachunkowości nasza spółka jest jednostką małą - zgodnie z decyzją organu zatwierdzającego, o której mowa w art. 3 ust. 1c ww. ustawy. Czy możemy stosować przepis art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości i dokonywać odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych według zasad określonych w przepisach podatkowych?

Przepis art. 32 ust. 7 ustawy o rachunkowości stanowi, że jednostki małe mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych według zasad określonych w przepisach podatkowych. Powyższych uproszczonych zasad amortyzacji nie mogą jednak stosować m.in. spółki komandytowe, których wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej (por. art. 32 ust. 8 ww. ustawy).

Spółka komandytowa jest spółką osobową określoną w Kodeksie spółek handlowych, mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada co najmniej jeden wspólnik bez ograniczenia - komplementariusz, a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika - komandytariusza jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej. Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Umowa spółki określa oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (tj. sumę komandytową).

Można zatem powiedzieć, że komplementariusz jest wspólnikiem czynnym, który co do zasady prowadzi sprawy spółki i reprezentuje ją na zewnątrz. Czynne uczestniczenie w kierowaniu spółką przez tego wspólnika zostało połączone w Kodeksie spółek handlowych z przypisaniem mu nieograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Komplementariusz odpowiada natomiast za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem. Rolę wspólnika biernego pełni natomiast komandytariusz, który w zasadzie nie prowadzi spraw spółki i jej nie reprezentuje. Bierny udział komandytariusza w kierowaniu działalnością spółki jest powiązany w Kodeksie spółek handlowych z przyznaniem mu ograniczonej odpowiedzialności za jej zobowiązania. Wspólnik ten odpowiada bowiem za zobowiązania tylko do określonej w umowie tzw. sumy komandytowej.

Jak należy interpretować przepisy art. 32 ust. 8 ustawy o rachunkowości, które nie pozwalają na stosowanie przepisów podatkowych do amortyzacji środków trwałych, m.in. przez spółkę komandytową, której wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe? Czy oznacza to, że wszyscy wspólnicy muszą być spółkami kapitałowymi (komplementariuszami)?

Analizując treść art. 32 ust. 8 ustawy o rachunkowości można stwierdzić, że z uproszczenia w zakresie dokonywanych odpisów amortyzacyjnych dla celów bilansowych według zasad określonych w przepisach podatkowych nie mogą skorzystać:

1) wszystkie spółki kapitałowe (spółki z o.o. oraz spółki akcyjne) i spółki komandytowo-akcyjne, bez spełnienia dodatkowych warunków,

2) spółki jawne i spółki komandytowe, tylko w sytuacji gdy wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej.

W przypadku spółki komandytowej, o której mowa w pytaniu, zasady odpowiedzialności określają przepisy Kodeksu spółek handlowych. W myśl tych regulacji, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada co najmniej jeden wspólnik bez ograniczenia - komplementariusz, a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika - komandytariusza jest ograniczona do wysokości sumy komandytowej. Umowa spółki określa oznaczony kwotowo zakres odpowiedzialności każdego komandytariusza wobec wierzycieli (tj. sumę komandytową).