Przychody związane z podstawową działalnością operacyjną
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości, przez przychody i zyski rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli. Ponadto - jak wynika z art. 42 ust. 2 ww. ustawy - przychodami netto w jednostkach prowadzących działalność gospodarczą, są wyrażone w rzeczywistych cenach sprzedaży kwoty należne z tytułu sprzedaży z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług.
W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty (art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Należy pamiętać, że dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów lub pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczyć należy także koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione. Prowadząc ewidencję przychodów i związanych z nimi kosztów należy zachować zasadę ostrożności (por. art. 7 ust. 1 ustawy o rachunkowości), zgodnie z którą w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, należy uwzględnić:
1) zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również dokonywane w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych,
2) wyłącznie niewątpliwe pozostałe przychody operacyjne (konto 76-0),
3) wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne (konta 76-1),
4) rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń (konta 64, 83).
Zdarzenia wymienione w punktach 1-4 należy uwzględnić także wtedy, gdy zostaną ujawnione między dniem bilansowym a dniem, w którym rzeczywiście następuje zamkniecie ksiąg rachunkowych. Należy pamiętać, że przychodów i związanych z nimi kosztów nie można ze sobą kompensować.
Przychodami w jednostkach prowadzących działalność gospodarczą (produkcyjną, handlową, usługową, budowlaną) są przede wszystkim wyrażone w rzeczywistych cenach sprzedaży kwoty należne z tytułu sprzedaży produktów (wyrobów gotowych, usług i robót budowlanych), towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług (VAT należnego).
Koszt sprzedanych produktów, towarów i materiałów jest elementem przeciwstawnym przychodom ze sprzedaży. W przypadku sprzedaży wyrobów i usług ustala się go w wysokości kosztów wytworzenia, a w przypadku sprzedaży towarów i materiałów w wartości sprzedanych towarów i materiałów w cenach nabycia (zakupu).
Ustawa o rachunkowości nie określa momentu uzyskania przychodu. Dlatego, aby uniknąć rozbieżności pomiędzy ustawami o podatku dochodowym a ustawą o rachunkowości przyjmuje się, że jeżeli ustawa nie zawiera odmiennych szczegółowych postanowień (co dotyczy np. przychodów z tytułu niezakończonych długoterminowych usług, w tym budowlanych), to za moment powstania przychodu uznaje się moment określony w przepisach podatkowych.
W świetle przepisów podatkowych za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (por. art. 14 ust 1c updof i art. 12 ust. 3a updop).
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PrzewodnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|