Moment wprowadzenia budynku do ewidencji i ujęcie faktur otrzymanych z opóźnieniem
W październiku 2018 r. uzyskaliśmy odbiór nowo wybudowanego budynku (hala) i otrzymaliśmy pozwolenie na jego użytkowanie. Kiedy możemy przyjąć ten obiekt do ewidencji środków trwałych? Nadal otrzymujemy faktury związane z budową hali (np. za gaz, prąd zużyty w okresie budowy). W jaki sposób zaksięgować koszty wynikające z tych faktur?
Ustawa o rachunkowości nie określa momentu przyjęcia środka trwałego do używania. W oparciu o definicję środka trwałego, wynikającą z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, powinno się tego dokonać wtedy, gdy środek trwały jest kompletny, zdatny do użytku i jednostka może rozpocząć jego użytkowanie na własne potrzeby. Datę wprowadzenia do ewidencji środków trwałych nowo wybudowanego budynku jednostka powinna zatem ustalić we własnym zakresie. Koszty dotyczące budowy hali poniesione przed przyjęciem jej do używania zwiększają jej wartość początkową. |
W celu uznania składnika majątku za środek trwały należy wykazać, iż spełnia on jednocześnie ogólne warunki uznania za składnik aktywów, określone w art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości oraz szczegółowe warunki wynikające z definicji środka trwałego, określone w art. 3 ust. 1 pkt 15 tej ustawy. Ustalenia wymaga m.in. czy dany składnik aktywów w dniu przyjęcia jest kompletny i zdatny do użytkowania, a zarazem spełnia wymogi prawne lub specyficzne wymogi ustanowione przez jednostkę warunkujące dopuszczenie go do użytkowania, co potwierdzają stosowne dokumenty. Szczegółowe wskazówki w tej kwestii można znaleźć w pkt 4.14-4.16 KSR nr 11. Z treści tego standardu wynika, że środek trwały jest kompletny, jeśli może realizować przypisane mu funkcje, co oznacza, że spełnia wszystkie warunki techniczne (pod względem konstrukcyjnym) i prawne przewidziane dla danej kategorii środków trwałych, a w szczególności zawiera wszystkie części składowe. Z kolei za zdatny do użytkowania uznaje się środek trwały, jeżeli jest kompletny i jednocześnie spełnia wymogi:
- prawne przewidziane w przepisach regulujących szczególne warunki, jakie muszą spełniać określone kategorie środków trwałych, aby zostały dopuszczone do użytkowania,
- wewnętrzne polegające na jego dostosowaniu do miejsca i warunków funkcjonowania, zgodnie z wymaganiami jednostki.
Zdatność do użytkowania powinna być potwierdzona odpowiednim dokumentem odbioru, ewentualnie po przeprowadzeniu stosownych prób. Z pytania wynika, że jednostka otrzymała odbiór budynku i uzyskała pozwolenie na jego użytkowanie, co świadczy o tym, że budynek jest zdatny do użytkowania i kompletny. Jednostka może zatem wprowadzić go to ewidencji środków trwałych. Środki trwałe wprowadza się do ewidencji bilansowej w ich wartości początkowej. Wartością początkową nowo wybudowanego środka trwałego będzie koszt jego wytworzenia (por. art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości). Nakłady ponoszone na środek trwały przed przyjęciem tego środka do używania, składające się na jego wartość początkową, księguje się na koncie 08 "Środki trwałe w budowie". Następnie, pod datą oddania środka trwałego do używania, wprowadza się go w wartości początkowej do ewidencji środków trwałych, poprzez przeksięgowanie wszystkich kosztów zgromadzonych na koncie 08, na konto 01 "Środki trwałe". Dokumentem sporządzanym w celu wprowadzenia środka trwałego do używania jest dowód "OT - Przyjęcie środka trwałego", który powinien spełniać wymagania dla dowodu księgowego określone w art. 21 ustawy o rachunkowości.
Dowód "OT - Przyjęcie środka trwałego" dostępny jest w serwisie www.druki.gofin.pl w zakładce Rachunkowość |
Ewidencja księgowa przyjęcia środka trwałego do używania
|
Od ustalonej wartości początkowej środka trwałego jednostka dokonuje odpisów amortyzacyjnych. W myśl przepisów ustawy o rachunkowości, rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania (por. art. 32 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Oznacza to, że prawo bilansowe daje możliwość rozpoczęcia amortyzacji bezpośrednio po przyjęciu środka trwałego do użytkowania lub później. Należy jednak pamiętać, że na podstawie przepisów podatkowych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek trwały wprowadzono do ewidencji (por. art. 16h ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 22h ust. 1 pkt 1 updof). Przepisy bilansowe i podatkowe nie wykluczają się zatem. Termin rozpoczęcia amortyzacji zawarty w ustawach podatkowych, tj. w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji mieści się w terminie określonym ustawą o rachunkowości - to znaczy, nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania. Wyboru momentu rozpoczęcia amortyzacji dokonuje kierownik jednostki.
Jeżeli faktury dokumentujące koszty związane z budową środka trwałego wpłynęły do jednostki po przyjęciu tego środka trwałego do używania, to jego wartość początkową jednostka powinna skorygować w księgach rachunkowych okresu sprawozdawczego, w którym te faktury otrzymała. Może tego dokonać zapisem:
Korekcie podlegać będą również dokonane do tego czasu odpisy amortyzacyjne. |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|