Rozrachunki w walucie obcej z podwykonawcą
Nasza jednostka prowadziła roboty budowlane na Słowacji. W marcu 2016 r. otrzymaliśmy fakturę za noclegi na Słowacji, której wartość została wyrażona w euro. Koszty noclegów w części dotyczącej osób zatrudnionych u podwykonawcy, z którego usług korzystaliśmy, zostały zgodnie z umową refakturowane na tego kontrahenta. Jak powinniśmy byli ująć obie faktury w księgach rachunkowych? Po jakim kursie należało je wycenić?
Refakturowanie to niejako przeniesienie kosztów nabycia, np. usług, na inny podmiot, który rzeczywiście z nich korzystał. Jednostka, która działa w swoim imieniu na rzecz osoby trzeciej, jest najpierw usługobiorcą, a następnie usługodawcą tego samego świadczenia. W związku z tym odsprzedaż usług związanych z noclegami, o których mowa w pytaniu, powinna być udokumentowana fakturą. Firma refakturując koszty na kontrahenta, powinna dokonać odsprzedaży po cenie zakupu, czyli bez doliczania marży.
Najczęściej refakturowane koszty nie są związane bezpośrednio z działalnością operacyjną jednostki, dlatego, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 32 ustawy o rachunkowości, zaliczane są do pozostałych kosztów operacyjnych. Otrzymaną od kontrahenta fakturę za noclegi jednostka mogła ująć zapisem:
a) kwota wynikająca z faktury
- Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu",
- Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami",
b) część kosztów dotycząca własnych pracowników
- Wn konto 40 "Koszty według rodzajów" (w analityce: Pozostałe koszty - podróże służbowe),
- Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu",
c) część kosztów dotycząca pracowników podwykonawcy
- Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
- Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu".
Kwota należności wynikająca z refaktury stanowi natomiast pozostałe przychody operacyjne. Wystawioną refakturę można zaewidencjonować następującym zapisem (pominięto VAT):
- Wn konto 20 "Rozrachunki z odbiorcami",
- Ma konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne".
W przypadku opisanym w pytaniu kwota wyrażona na fakturze w euro powinna była zostać przeliczona na polskie złote zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości, czyli po średnim kursie ogłoszonym przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Dotyczy to zarówno pierwotnej faktury, jak i refaktury. Jeśli kurs przyjęty do wyceny faktury pierwotnej i refaktury różnił się od kursu zastosowanego przy zapłacie odpowiednio zobowiązania i należności, powstały różnice kursowe. Odnosi się je odpowiednio: dodatnie do przychodów finansowych, a ujemne do kosztów finansowych.
Przykład Założenia
Dekretacja
Księgowania |
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PoradnikKsiegowego.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
Forum - Rachunkowość
Forum aktywnych księgowych
|